Ola Gente,
Net als deze knoestige oude stronk die rigoureus afgekapt is, blijf je na een psychose ook gewoon door groeien.
Ik heb meegemaakt dat zelfs een psychose tot mooie nieuwe dingen kan leiden. Ik zal een serie maken van blog post met betrekking tot zingeving. Zingeving en kunst gaan hand in hand met elkaar samen te werk. Tijdens mijn psychose heb ik altijd het gevoel gehad dat een psychose met meer te maken had dan puur en alleen wat de psychiatrie verteld. Ook God is er bij komen kijken. De 'law of attrection' en andere spirituele inzichten en stromingen.
Het begint allemaal in 2012 wanneer ik de academie met succes afgerond heb. Ik ging meteen in therapie voor mijn persoonlijkheid. Maar ik was toen al niet overtuigd dat het de behandeling was die ik zou moeten volgen. Toch accepterende ik het feit dat ik iets nodig had. Dus ging ik deze behandeling aan. De behandeling heeft in totaal zo'n drie en een half jaar geduurd. Hier in heb ik vrijwel niets tot een beetje over mijzelf geleerd. Ik heb vooral geleerd dat ik goed ben ik het bekijken van mensen "analyseren". En dat ik een lekker koppige type ben.
Mijn persoonlijkheid moest in therapie omdat zij zo vaak verhuisd was dat zij zich niet meer kon hechten aan mensen. Althans dat was de stelling. Mijn mening is echter nog steeds niet veranderd.
Ik had/heb een warme familie nodig om mij heen die mij accepteren zoals ik ben. Hier waren ook zij op de therapie het ook mee eens, maar helaas lukte het niet helemaal om dat tot stand te brengen binnen de groepsbehandeling. Toch heb ik het goed gehad in die tijd.
Ik wist nog niet van het heftige van wat er komen zou. Als ik dat had geweten had ik harder mijn best gedaan in de therapie groep. Misschien had ik op die manier en psychose kunnen voorkomen.
Mijn eerste psychose krijg ik rond mijn dertigste. Het is een ervaring die vooral gebaseerd was op nog niet uitgewerkte trauma's uit mijn verleden. De stemmen die ik bij deze psychose hoorde waren allemaal stuk voor stuk die van mijn "vrienden.
Er wordt van alles besproken met de stemmen in mijn hoofd, om maar even duidelijk te zijn, en mijn hele geloofsovertuiging, bijvoorbeeld dat edelstenen een werkende kracht bezitten, wordt over hoop gehaald. Ik moest alles helemaal los laten.
Toen kwam er een periode van rust. Geen therapie geen psychotische klachten en eigenlijk alleen gezelligheid. Maar ik had nog wat te leren.
Nu komt God in mijn beleving in het spel. Je bent naar de aarde gestuurd om iets te leren in het leven. Als jij door gaat met het leven zoals je het leeft, ga je dood nog voor dat je het gevoel en de kennis gehad hebt wat leven daadwerkelijk in houd. Dus ik kreeg nog een psychose.
Tijdens deze psychose heb ik weer de stemmen van mijn vrienden, precies dezelfde als de vorige keer, in mijn hoofd. Deze psychose ging niet over mijn trauma's maar mijn relatie met mannen en mijn positie in de wereld. Ik merk dat ik heel bewust moet gaan kijken naar wat ik doe en hoe ik mijzelf neer zet.
Na deze heftige periode van een paar maanden waarin ik behoorlijk veel last van mijn stemmen. Deze probeerde mij van alles te leren. Het leek er meer op dat ik de les gelezen kreeg. Zij vonden dat ik hun de les las. Daarom duurde het wel een paar maanden. Als ik zou moeen illustreen waar ik door heen ging zou ik verwijzen naar de film “the last shaman”. Hierin gaat een jongeman met veel psychische klachten opzoek, in Peru als ik mij niet vergis, naar een ayhuasca goeroe om genezen te worden. Wat hij daar vind is echter geen genezing van psychische klachten maar van zijn eigen demonen en zijn kijk op de wereld. Hij leert dat iedereen inclusief hij zelf een klein onderdeel is van en groter geheel. Hij leert daar los te laten van wat er op de wereld allemaal belangrijk is, geld, werk, aardse bezittingen. Met dat inzicht gaat hij terug naar huis en de wereld weer in, als een nieuw mens.
Ik raad iedereen die gedesinteresseerd is in spiritualiteit deze docu film te kijken.
Ik heb ervaren dat je als mens helemaal niets meer kan, omdat je hoofd en je hart zo vol met emoties en gedachten zitten dat je lam wordt gelegd, dat je niets anders meer kan dan over geven aan dat was is.
Alles los laten dat is wat er soms moet gebeuren om een nieuw mens te kunnen worden. Los laten en psychoses staan hand in hand met elkaar heb ik geleerd. Je wordt nooit meer de oude, maar dat is maar goed ook, want ik heb al het negatieve van je eigen persoonlijkheid met in het verleden blijven. Er kan alleen nog maar een klein kind over blijven die met een schone lei een nieuwe toekomst kan inrichten met de positieve eigen schappen van je persoonlijkheid. alleen nog maar aan een klein kind mijzelf opnieuw vinden.
Dit geld ook voor mijn werk. Als ik kijk naar mijn werk wat het meest kleurrijke werk wat ik maakte in het eerste jaar. Daarna kreeg ik zoveel kritiek te verduren dat ik niets meer kon kamen van uit mijn eigen onderbuik gevoel. Ik durfde niet meer en dat was terug te zien.
Als ik nu naar mijn werk kijk dan heeft het al zijn keur weer terug gekregen. Het heeft lef en durf Het staat echt. Wat ik nog wel van de academie periode mee neem is de veelzijdigheid en mijn experimenten met meerdere media. Maar de verhalen zijn anders. Een groot verschil nu is dat er steeds meer verhalen zullen komen in mijn werk. Waar ik eerst alleen maar op gevoel tekende zonder te weten wat ik maakte ga ik nu steeds meer een verhaal vertellen. Dat heb ik allemaal te danken aan alles wat ik heb mee gemaakt. 100% jezelf zijn is precies dat doen wat bij je past. Niet groter zijn dan je bent maar ook niet jezelf wegcijferen. Mijn werk moet nu zeggen hallo hier ben ik Kara Ribeiro da Silva. Onder de naam Studio Gouden Fusca wil ik werken omdat dat iets zegt over mij. Hallo hier ben ik. Als of ik een door reis maak naar de volgende bestemming. Ik zal even bij u langs komen en uw opdracht ten volste vervullen. Mara ik ga ook weer weg op nar de volgende bestemming met een volgende opdracht.
Ik zal in een latere blog post veder in gaan op het wonderlijke van een enigenvrije wil en lotsbestemming.
Voor nu laat ik het zo. Ik wil iedereen die dit gelezen heeft mee geven dat je niet te veel moet in zitten op het gevoel van nu, maar besef je dat je meer te bieden hebt en dat er vanzelfsprekend een pad voor je open zal gaan als je los laat.
Lao Tzu zei eens: Wie los wil laten moet vast grijpen, wie vast wil houden moet loslaten.
Ik wel u een fijne dag
Ciao ciao até,
Kara